DATING | A Pirate and his Mermaid #1

I think i love the rain, because i am a mermaid who lives to far from the ocean..

Er zijn zoveel verschillende mensen op de wereld. Degene vinden waar je mee klikt is niet altijd even eenvoudig. Ware liefde is zeldzaam. Maar ik zal er altijd in blijven geloven en zeker niet settelen voor minder.

Hier komen dus ook de verhalen vandaan.. deels waar uit eigen ervaring en deels fictief. Zo lees je vandaag het eerste deel van een sprookjesachtig verhaal dat ik al even geleden ben begonnen met schrijven.

” Toen ik je zag, hoe jij eruit ziet.. vind ik echt zo awesome! ” Als je dit als bericht toegestuurd krijgt, kan je niet anders als er vrolijk van worden en erop reageren. En zo begon het..

Zo nu en dan.. ontving ik een lief bericht van hem, een bericht met woorden die een vrouw altijd wel wil lezen en horen. Het zorgde voor grote glimlachen, maar van de wijs brengen gebeurde mij dit keer echt niet zomaar. Ook al, was deze knappe stoere en iets wat ruige, maar charmante lieve man niet meer uit mijn dagen weg te denken..

Na een aantal weken, begon toch mijn nieuwsgierigheid het voortouw te nemen. We moesten elkaar zien, dan toch maar het risico nemen.

Vrij ongeduldig.. zat ik te wachten aan het water. Ik keek voor mij uit, om te kijken of ik hem direct zou herkennen, of hij mij gelijk ziet..

Ik zie een man en zijn schip. Dit zou hem kunnen zijn. Hij kijkt op en zoekt om zich heen. Dan vallen zijn ogen op mij en ik zie aan zijn lichaamstaal de verwondering en blijdschap. Hij glimlacht direct en stapt zonder aarzelen op mij af..

Zijn reactie in de verte maakte mij al gelijk verlegen en hoe dichterbij hij kwam.. hoe sneller mijn hart ging kloppen. Nouja zeg! Geloven in dit gevoel, dit moment was voor mij ergens ongeloofwaardig geworden, maar het was er toch echt.

Hij staat voor mij, zijn diep bruine ogen twinkelen en ik kan niet stoppen met in deze ogen kijken. Hij geeft mij keurig drie zoenen en kijkt mij opnieuw aan, met een blink die ik nog nooit eerder had gezien. ” Ga je mee, ik weet een plek waar we even rustig kunnen praten en samen zijn. Of.. ben je geschrokken van deze piraat? ”

Ik was niet geschrokken, in tegendeel. Ik kon niet anders als mij overgeven aan het moment en met hem mee gaan toen hij voorzichtig mijn hand vast pakte. Hij nam mij mee over een hobbelig en rotsachtig pad. Bij iedere stap die wat onhandig leek, draaide hij zich om en kneep in mijn hand. ” Ik wil niet dat je valt, dus houd je maar goed vast aan mij.” En dit deed ik, zonder aarzelen.

Het regende, maar dit stoorde mij niet. Mijn hart bleef maar tekeer gaan en het enige wat ik kon.. en wilde, was bij hem zijn. We nemen samen plaats, lachen en kletsen. Over zijn avonturen, over mijn passies.. Het begint harder te regenen en voorzichtig trekt hij zich tegen mij aan. ” Kom hier, ik wil niet dat je het koud hebt en dat je zo nat wordt..” Hij slaat zijn jas op mij heen en in een soort trans blijf ik hem aanstaren, terwijl hij mijn nat geworden haren uit mijn gezicht strijkt en diep zucht. Hij kust me en ik krijg het opeens warm en koud tegelijk.. Wat is dit!