Drunk on love, nothing can sober me up..

Dit keer een date waar geen vreemd verhaal achter zit of een mysterie. Dit keer wil ik een verhaal vertellen, die een date omschrijft zoals ik ze graag beleef en herinner. Lezen jullie mee?

Met daten, vooral eerste dates, kunnen er nog wel eens aparte dingen voorkomen. Maar! Er zijn absoluut ook dates waarbij je echt nog kan geloven, dat ze ook ‘smooth’ kunnen verlopen. Naja.. een soort van dan ;)

Het strand. Ik zou er het liefst willen wonen! Ik ben er erg graag en zo’n uitnodiging sla ik ook niet zo snel over. Dit keer ook niet

We besloten eigenlijk vrij impulsief te gaan. Het was een zachte avond en al wat aan de late kant. Maar als avond mensen, kon dit gewoon.

We kwamen aan en zagen gelijk een leuk klein tentje, waar nog licht branden. Het was een rustige zaak, waar het personeel eigenlijk meer van de ‘kroeg voordelen’ genoten als dat er andere gasten waren die er ook daadwerkelijk voor betalen. Dit maakte het overigens niet minder gezellig. We dronken wat, ik een ZOET (haha) wit wijntje hij nam een borrel.

Hij raakte in gesprek met de mensen daar en dit zorgde opnieuw voor een gezellige spontane en onverwachtste avond. We zaten al snel aan een 4de glas, van de gastheer. En ik, ik kan vooral van wijntjes snel rode wangen (enzo) krijgen. Hij keek me aan en glimlachte, ‘ Zullen we nog even de boulevard of het strand oplopen?’ en ik knikte.

De wind, de geur en het geluid van de zee, het was inderdaad iets te koud. Hij sloeg zijn arm om me heen en we kwamen aan bij een oude boot. Ik klom er giechelend op en hij schrok een beetje. ‘ Hi! kan dit wel? Haha’. Ik lachte en hij kwam mij achterna. Toen hij mij te pakken had bij mijn arm trok hij zich naar mij toe en gaf mij een lange kus. Gelukkig, waren de wangen al rood.. ;)

I feel like i am a hopeless romantic, i can’t help falling in love..

We klommen weer van de boot af en wandelde nog even door de duinen. We moeten een trapje af en ik was nog steeds vrij baldadig. Ik stapte twee treden af en struikelde naar voren. Opnieuw, was daar zijn hand die mij naar achter trok, waardoor ik op mijn bil viel. ( Tja haha) Ik stond geschrokken op en was ook gelijk weer nuchter. Ik keek hem aan en hij gaf me een rustige glimlach. ‘ Dankje! Ik viel bijna he..’ was het enige wat ik nog kon uitstamelen. En hij lachte hard op, ‘Ja zoiets vernam ik..’ en kuste mij opnieuw.

Hiermee, was het verstandig om de avond af te sluiten en we keerde rustig terug naar huis.

As soon as i saw you, i knew an adventure was about to happen..

Zo! Deze liep gelukkig (meer) dan goed af. En ook dit keer vond ik het erg leuk om te schrijven.